Bijna alle bezoekers van het terras hadden koffie met appeltaart besteld. Met hanepoten stond op een bord bij het terras gekrast: Koffie met appeltaart. Zonder prijs erbij. Over hun bordje waterige appeltaart en kopje koffie staarden ze in de verte, naar de haven en de boten die daar lagen.
Een dissident zat met een glas bitter lemon voor zich.
Wat als er gestaan had: koffie met moorkop, had dan iedereen een moorkop genomen? Maar het was vakantie en koffie met appeltaart is het nationale vakantie-erfgoed. In een Pavlov-achtige reactie neemt iedereen op z'n vrije dag die appeltaart bij dat kopje koffie.
Had het gesmaakt?
Geen idee. Eerst die appeltaart, dan pas is de vakantie echt begonnen.
