Een zoen van een haai

De man dacht dat ie een haai kon kussen. Op de mond.
In extase door het gladde lichaam, de vloeiende bewegingen en de constante terugkeer van de haai naar zijn strelende handen bracht hij zijn mond naar de bek van het beest en kuste hem -- niet één keer, maar een paar keer. Maar toen ineens sloeg de haai toe. Hij greep zich vast aan de mond van de duiker, die het mondstuk van de slang naar de zuurstofflessen even had uitgedaan, en liet niet meer los. De duiker werd wild heen en weer geschud en probeerde wanhopig los te komen, wat uiteindelijk ook lukte.
Met een heleboel hechtingen was het losse vlees van de mond weer aan elkaar genaaid, en je zag er jaren later eigenlijk niets meer van.
Zei de duiker: ´Ik had hem op zijn rug gedraaid, dus die haai zag mij niet en dacht dat mijn mond een vis was.´
Zei de bioloog: ´Zoenen met een haai? Het is gewoon een wild beest!´
Maar die bioloog had dan ook een enorme baard, wat van zijn mond te zien was leek absoluut niet op een vis. Dat was bij die duiker echt anders.

De wraak van de zeep

De enquête was door studenten opgesteld en ging over verzorgingsproducten. Ik begrijp natuurlijk best hoe zoiets werkt, maar de vragenlijst riep meer vragen op dan antwoorden. Opvallend was dat zeep in alle lijstjes met suggesties voor verzorgingsproducten ontbrak. Wel was er douchegel, scrub, body lotion, after shave, deodorant, shampoo, peeling en meer. Die shampoo en deodorant detoneerden nogal, wat stonden die hopeloos ouderwets in die moderne rij geurige luxeartikelen. Maar zij hadden in ieder geval nog een plek.
Wat was er gebeurd met de zeep? Was dat ineens geen verzorgingsproduct meer? En zo ja, sinds wanneer dan wel en waarom eigenlijk?

Is er iets dat je mist in andere dergelijke productgamma's?

Die vraag kon ik niet beantwoorden. Of misschien had ik moeten zeggen ZEEP! Maar klopte dat wel, in verband met die andere dergelijke productgamma´s, waarvan ik geen idee had wat ze er nou eigenlijk mee bedoelden?

Gelukkig was er ook nog een hele leuke vraag aan het eind:

Beschrijf jezelf in vijf woorden.

Daar hoefde ik niet over na te denken. Als zeep geen verzorgingsproduct was, dan was ik

vrolijk
zelfverzekerd
intelligent
ambitieus
energiek.

Mijn dag kon in ieder geval niet meer stuk.

Joekel

We hadden geen kaartje gekregen bij de kassa, iedereen ging de zaal in met een geïmproviseerd toegangsbewijs: een half A-viertje, een soort flyer, met daarop geschreven voor hoeveel personen dit toegangsbewijs gold, de naam van de film, en de handtekening van de caissière. Allemaal handwerk, geen volautomatische kassasystemen dit keer.
Toen de zaal al halfvol was kwam er iemand de kaartjes controleren van iedereen die de zaal al was binnengegaan. ´Zo´n joekel raak je gelukkig niet snel kwijt,´ zei een man die in de rij achter me zat. Ik moest er wel om lachen.
Buiten dat dat ´joekel´ bijzonder goed gekozen was voor het type kaartje dat we gekregen hadden, was het ook zo´n ontzettend aardig compliment aan het improvisatievermogen. Fijn dat de kassa het niet doet vanavond, dan kan ik in ieder geval dat klotekaartje niet kwijtraken.

Blanco

We zaten nog maar net, en goed personeel ziet dat. Goed personeel ziet je binnenkomen en komt naar je toe voordat je tijd hebt om te bedenken wat je wilt drinken.
Ze kwam meteen naar ons tafeltje. De bestelling was zo opgenomen, maar toch hadden we een echt gesprek. Over de eigenaar van deze nieuwe tent, dat er geen slagroom was (begin van de week nog wel) en verdere onbenulligheden. Aardig.
´Aardig meisje,´ zeiden we tegen elkaar.
Bij de tweede bestelling was het weer een gezellige boel, we bespraken nu weer andere dingen. Volgens mij ging het over de wijn, over de klanten, over of het goed liep en zo.
´Aardig,´ zeiden we weer tegen elkaar. Goh, zo´n contact met een serveerster kwam je niet vaak meer tegen.
Toen gingen we afrekenen.
Ik liep naar haar toe.
´Ik wil graag betalen,´ zei ik.
Ze keek me vriendelijk aan.
´Waar zat u?´ vroeg ze.