Hij ziet dat je op het punt staat naar binnen te gaan en dus spreekt ie je aan. Een keurige man. Auto weggesleept, geen geld bij zich, alles lag in auto tot pinpas aan toe. Of je een strippenkaart hebt. Dat brengt je aan het twijfelen -- een strippenkaart. Niet de vraag naar geld voor een strippenkaart, nee een strippenkaart. En hij ziet er zo keurig uit.
"Kunt u niet iemand bellen?"
"Ik ben alleen."
Twijfel. Er is toch wel IEMAND? Een collega, een buurman of buurvrouw, een familielid. Maar hij is alleen. Je hebt wel wat geld. Twee euro..?
"Hebt u er nog zestig cent bij?"
Hoezo twee euro zestig? Maar je geeft het. Dan doe je de deur open en loopt naar binnen maar je ziet nog wel dat de man een keurig rugzakje op zijn rug heeft.
Lag toch niet alles in de auto.