Cor

We noemden de kleine kater Cor omdat we het zo ontzettend grappig vonden dat onze buurman zou denken dat we hém riepen als we COR! riepen om 'm binnen te halen. Soms riepen we ook gewoon heel hard Cor! als Cor allang binnen was.
Cor (de kat) was dom. Hij bleef gewoon zitten als je een biljartbal langzaam naar 'm toe liet rollen. Tik -- deed de bal tegen z'n kop en dan was ie verbaasd en begreep er niets van. Hij zat ook wel eens op de brug over de sloot te loeren naar de vogels. Als die onder de brug door vlogen sprong hij ze achterna en viel in het water. Hoe dat nou weer kon, hij had geen idee en hij keek je aan alsof het jouw schuld was. Dat soort dingen kon je Cor niet duidelijk maken.
Maar waarom zou je een beest alleen maar leuk vinden als ie dingen kan begrijpen. Daar heb je de mensen toch al voor.