Een oudere dame met rollator liep me tegemoet. Ze keek met een stralende glimlach naar me op en vroeg: "mevrouw, is het vandaag zaterdag?" Maar het was vrijdag. Dat zei ik ook tegen haar. Het deerde haar in het geheel niet, ze schrok niet, het maakt haar misschien niet uit -- ze stelde de vraag gewoon even ter controle (van wat weet ik niet).
Dagen thuis gezeten, je verliest natuurlijk een beetje de track of time.
Nu zie ik haar geregeld lopen en telkens weer denk ik -- zou zij weten wat voor dag het nu is? Het doet er niet toe, de supermarkt is elke dag van de week open, maar die associatie hangt nu voor de eeuwig aan haar. Ze lijkt altijd erg gelukkig, wat voor dag van de week het ook is.
skip to main |
skip to sidebar
