Een huisdier wordt wel eens benijd om zijn of haar riante positie. Geen verplichtingen, lekker in de zon voor het raam liggen, op tijd eten, nooit iets op hoeven ruimen, het lijkt een soort luilekkerland zonder zorgen. Maar van de andere kant is het toch ook wel een nachtmerrie om te leven in constante onzekerheid over wat er gaat gebeuren. Je kunt een kat of hond van alles proberen uit te leggen maar er beklijft weinig of niets in de hersenen van het beest. In feite begrijpt een huisdier waarschijnlijk niets van het leven, alles overkomt hem of haar, begrippen als tijd, dood of ongeluk zijn onkenbare dingen en stoïcijns accepteert het alles als volkomen vanzelfsprekend. Oke, een beest went aan bepaalde dingen en verwacht ze dan ook maar het heeft geen enkele zekerheid dat aan die verwachtingen ook tegemoet gekomen zal worden.
Het dondert niet, een beest kan daar prima mee leven.
Het leven van een kat zou ik niet willen leiden maar die eigenschap is wel benijdenswaardig.