Ik kocht een bakje vis. In plastic verpakt, doorzichtige folie, was het overduidelijk een gefileerd stuk vis, dat kon niet missen. Bovendien stond het ook op de voorkant. Maar wat voor vis is de Pangasiusfilet en waar komt ie vandaan?
Mensen lezen niet. Althans, mensen lezen niet goed. Dat komt vast door het bombardement van informatie elke dag weer, waaruit je steeds maar moet filteren wat wel en niet relevant en op jou van toepassing is. Vandaar dat het heel goed kan gebeuren dat de vermoeide wandelaar neerzijgt op een bankje waar met koeienletters een vel met het woord NAT op geplakt is. Hardhollend gaat het onderscheidend vermogen achteruit, en wat doe je ertegen.
Gevolg is ook dat men van gekkigheid niet meer weet hoe nou toch informatie tot den mensch te krijgen. Hoe maak je iets duidelijk? Groots en bombastisch, dat het vooral maar opvalt, of klein en subtiel? Met waarschuwingen, dreigementen, wijzend op gevaar of vriendelijk en vrijblijvend? En hoeveel informatie is nou eigenlijk noodzakelijk?
Maar terug naar de Pangasiusfilet. Gelukkig bood de achterkant van het vispakketje soelaas. Daar las ik dat het land van herkomst Vietnam was. Daaronder stond nog een hele rits info. Allergie-informatie werd vermeld, voor veel mensen zeer relevant. Met erachter de volgende woorden: Bevat vis.
