De code schreef voor dat je een ja-ritme moest proberen te creëren. Dus een soort omgekeerde van het spel ´geen-ja, geen-nee´ dat in een ver verleden als entertainment fungeerde in een radioprogramma. Maar dit was geen entertainment, laat staan een spel. Dit was bloedserieus. Het ging erom dat je mensen met al je vragen murw kreeg, dat ze niet anders dan ja konden antwoorden aan het eind, dat je een logica presenteerde waar niemand omheen kon. Al zouden ze dat misschien wel willen.
Nouja, als men echt zou willen dan zou ´nee´ wel kunnen aan het eind. Maar in dat geval was het wel duidelijk. Eenieder die ´nee´ zei aan het eind van een serie ja-ritmevragen, was volkomen ongeschikt als nieuw lid.
Al zou ie alsnog graag willen, hij werd vasberaden geweigerd.
