Een donkere nacht met vier punkers. Op de fiets. Is niet eng.
Punk vertedert. Een hanekam, broek met scheuren en een riem met metalen stekels erop, het is meer een soort folklore dan een uiting van agressie. Punkkinderen van nu hebben allemaal hun eigen tv op de kamer en ze loaden God save the Queen gewoon down via internet. Ze stinken niet naar kots of stront, dat vinden ze smerig. Rustig reden ze dus achter elkaar aan met hun Fuck You! en Anarchy! achterop de jacks gespoten. De dynamo's snorden, alle lichten deden het.
Toen kwamen we bij een stoplicht.
Het was rood en ze stopten.
