We konden de slaap niet vatten. Het was een beetje benauwd en er hing een vage geur van urine in de caravan. De matras had er ook niet zo fris uitgezien. Maar je gooit er wat overheen en dan zie je het niet meer. De raampjes waren klein maar gordijnloos dus de maan zorgde voor veel te veel licht. Ik staarde de schemerige kamer in. Ik kon geen kleur onderscheiden, alles was zwart wit en grijs, en probeerde het patroon op de slaapzak die over ons heen lag, te ontwaren. Ik zag vlekken, een motief, maar wat het nou eigenlijk voorstelde kon ik niet zien.
Wat was het toch?
Ik pakte de zaklamp naast het bed en bescheen de deken. Het bleek een motief van riemen en portemonnees, in de kleuren rood, bruin en groen.
Merkwaardig voor een slaapzak.
Ik lag nog uren wakker, nadenkend over de diepere betekenis van de riemen en portemonnees, als motief gebruikt op een slaapzak. Ik kon er geen logische verklaring voor bedenken maar het leek me in ieder geval geen keuze uit esthetische motieven, dat had ik al wel gezien.
