Dat meisje had het de hele tijd over eten. Of niet eten. Haar mond stond niet stil.
Ze vertelde dat ze geen vlees meer probeerde te eten, nouja -- af en toe nog kip maar geen rund of varken meer. Want ze had namelijk niet zo lang geleden een vastenkuur gedaan waarbij ze 10 dagen lang alleen maar sap kreeg. Of niets! En daarbij kwam ook nog yoga, massage, opmeten van temperatuur en bloeddruk, rust en meditatie, klisma's, pillen om alles uit te poepen. En toen was ze zo schoon! Helemaal gereinigd.
En wat er toen allemaal uit was gekomen! Ze ging er niet op in want we zaten net aan de lunch, maar ik kon me er wel een voorstelling van maken.
En toen na die tien dagen met yoga en van alles meer was ze helemaal leeg en schoon. Heerlijk vond ze het.
Maar wat een kwelling moet het dan zijn om je weer te gaan bevuilen met voedsel. En wat zinloos eigenlijk om jezelf zo zogenaamd schoon te maken. Want of je wilt of niet, eten moet je. En dingen als koffie en zo, die lustte ze niet meer (dat was een teken dat haar lichaam dit soort ongezonde waar niet meer accepteerde zei ze) en zo mis je dus het genot dat koffie kan brengen. Voor schone darmen. Dat was de ruil: geen koffie meer voor schone darmen.
Ze at trouwens weer met veel smaak, een broodje kip. En wisselde die middag ook nog vele recepten uit. Zelfs thee werd met aandacht besproken en gedronken.
Ik ken haar niet, maar over haar darmen weet ik nu dus alles.
