Friday, January 29, 2010

Pleidooi voor nietsdoen

Doe eens niets.
Blijf lekker liggen in je bed.
Lummel met de koffie.
Lees 's ochtends al een boek.
Kijk doelloos uit het raam.
Verveel je desnoods.
En voel je niet schuldig.

Friday, January 15, 2010

Slaapbreien

Omdat ik twintig jaar lang niet had gebreid, was ik nieuwsgierig of ik het nog wel kon. Maar het ging helemaal vanzelf weer als vanouds, zodra ik de breinaalden en de wol in mijn hand had. Het was het ook niet zo moeilijk, het eerste project sinds lange tijd dat ik op had gepakt was een sjaal. Een sjaal zonder ingewikkelde motieven, meerderingen, minderingen, het was rechttoe rechtaan. Er kon niet veel misgaan, en dat ging er ook niet.
Maar het afhechten, hoe ging dat ook alweer?
Hoe diep ik ook nadacht, ik had geen idee. Toen besloot ik mijn hoofd uit te schakelen en voort te breien in een soort loze leegte. En verdomd, mijn handen gingen iets doen wat mijn hoofd niet eens herkende, maar het was afhechten -- dat zag ik wel, en pas toen mijn handen ermee klaar waren wist ik hoe het ook alweer moest.
Ik ben het nu weer vergeten; het geheugen van mijn handen is volgens mij een stuk beter.

Friday, January 08, 2010

Arabische was

Het werd ingewikkeld toen de Arabische man in de wasserette zijn was in de droogtrommel stopte, en er af en toe iets uithaalde om op te vouwen. Hij bleef daar maar staan, ik werd steeds nerveuzer, want naast zijn droogtrommel draaide de mijne -- vol met handdoeken en vooral onderbroeken. Gewone lapjes stof, dat wel, maar toch weer niet helemaal. Normaal vouwde ik ze altijd op, ik legde ze allemaal op elkaar in een grote stapel en propte ze dan met de rest van de was in een grote tas. Maar dat durfde ik nu niet.
Natuurlijk is er niets gênants of beschamends aan een onderbroek. Het hangt wel van de context af natuurlijk, maar een onderbroek is in feite een gewoon lapje stof. Dat wel eens een kont bedekt, misschien is dat het pikante eraan. Schoenen, daar heb je dat niet mee. Schoenen zijn nooit gênant, daar zitten altijd gewoon voeten in -- en voeten zijn geen kont. Dus schoenen, daar hoef je niet omzichtig mee te doen. Voor onderbroeken geldt dat niet.
Het zou ongetwijfeld een geëmancipeerde man zijn, anders zou ie zijn was daar niet staan te doen, maar toch. Om nou open en bloot een hele stapel onderbroeken op te gaan zitten vouwen waar hij bij stond.
Ondertussen was de was uitgedraaid en droog. Ik pakte de vuilniszak en propte in een keer al mijn was erin, het zicht versperrend door me strategisch op te stellen tussen hem en mijn droogtrommel. Wat een gek soort preuts eigenlijk.