Saturday, April 23, 2016

Ingesleurd

Het was zaterdag en ik liep over straat. Ik dacht aan de zwangerschapsvervanging die ik had afgeslagen. Of preciezer -- ik dacht aan de zwangere. Het was haar tweede kind. Deze tweede was niet gepland en hoewel het kind uiteraard met blijdschap onthaald zou worden, een biologisch gegeven dat meestal wel opgaat, zag ik de drukte en de stress die een klein kind en een steeds dikkere buik veroorzaakten bij de bezitter ervan.
Zoals gezegd was het zaterdag, en ik liep op straat in de soort-van zaterdagse routine die ik heb. Ineens realiseerde ik me dat ook mijn leven zich in een vrij onwrikbare sleur had geperst en eigenlijk was dat ook de aanleiding dat ik over de zwangere zat na te denken: de sleur van het leven.
Ik rilde bij het idee dat ik een kind van twee had en op het punt stond te bevallen van het volgende kind. Zit je daar ineens met twee kinderen, je dagen worden geregeerd door wat kinderen willen en ondernemen en kinderen hebben niet een heel grote fantasie wat betreft dagbesteding, die gehoorzamen gewoon aan de basale wetten van eten drinken poepen piesen en vermaakt worden. Daarin variƫren kinderlevens niet zo erg. De sleur die dat met zich mee zou brengen...
Ik zwenkte naar mijn eigen leven. En ineens daagde het me dat ikzelf evenzeer in de greep ben van sleur. Zat ik daar ineens, zonder twee kinderen. Weer mijn zaterdagse rondje van kaas kopen en even bij de boekwinkel binnenlopen. Wat is nou eigenlijk een grotere sleur? Wat is het verschil? Waarom deed het idee van twee kinderen me huiveren, maar draaide ik elke zaterdag, en soms ook andere dagen, een soort van vast rondje, ook een sleur eigenlijk.

Het bleef nog lang naijlen: zit je daar zonder die twee kinderen, je eigen leven te leiden dat zich toch altijd binnen de banen van een bepaalde sleur voortbeweegt. Je staat op, je werkt, je kookt, je doet boodschappen, maakt je huis schoon. Alleen heb je geen kinderen om de schuld van de sleur op te schuiven.

Ik besloot geen kaas te kopen die zaterdag, in een poging de sleur te doorbreken.