Saturday, August 23, 2014

Ongepast

Ongepast, het woord kwam voorbij en het raakte me vol. Dat ik iets had gedaan wat 'ongepast' was. Ik schrok me rot. Het klinkt nog veel ernstiger dan een overtreding, een diefstal, of iets anders fouts. Ongepast heeft de connotatie dat je niet begrijpt dat je iets fout hebt gedaan. Je snapt niet 'hoe het werkt'! Je hebt geen gevoel voor omgangsvormen. Meestal weet je het wel als je iets fout hebt gedaan, maar dit keer dus kennelijk niet. En dat word je ernstig aangerekend, met de opmerking 'ongepast'.
Na een etmaal malen begon langzaam het besef te dagen dat het misschien wel wat arrogant was van die andere persoon om iets tot 'ongepast' te bombarderen. Dat het te maken heeft met normen, misschien wel in haar voordeel aangewend, dat zij niet degene is die bepaalt of iets wat ik doe al dan niet ongepast is.
Het hielp alleen niet.

Toen bedacht ik me dat ik haar zou uitleggen dat het onterecht was, haar veroordeling, en haar kraakhelder zou uitleggen waarom.

Ook dat hielp niet. Ze zou het niet begrijpen.

Toen dacht ik: misschien moet ik gewoon accepteren dat ik soms ongepaste dingen doe. Misschien moet ik er lol in krijgen, misschien moet ik het zien als een uiting van excentriciteit, onafhankelijkheid en creativiteit. 'Ik houd me lekker niet aan burgerlijke moralen, jouw ongepastheid is niet de mijne! Je kan de boom in met je ongepast!'

Dat hielp een beetje.
Maar ik blijf een hekel aan haar houden.