Wednesday, May 23, 2007

Te grazen

Ze waren allemaal wit en stonden bij elkaar in een grote weide. Jonge melkgeitjes, nog heel aaibaar en lief. In de wei ernaast stonden de grote geiten, de moeders, met knokige ruggen, magere nekken en grote uiers. Onverschillig leek het wel, ze graasden wat en keken niet om naar hun grut. In de grote uiers rijpte de melk. Over een jaar zouden de kleine geitjes zelf kleine geitjes krijgen een nog een jaar later zouden ze grote knokige geiten geworden zijn met sappige uiers.
Ze zouden grazen zonder op of om te kijken, gehoorzamend aan de uier die gevoed moest worden om melk te produceren. En ze zouden zich niets meer herinneren van hun speelse jeugd.
Gelukkig maar.

Friday, May 18, 2007

Jaap

"Jaap!" riep ik keihard naar iemand die ik op straat tegenkwam. Vlak daarna bedacht ik me dat hij helemaal geen Jaap maar Klaas heet en ik schaamde me onmiddelijk voor mijn enthousiaste kreet.
Iemand nauwelijks kennen en zijn naam dan nog verkeerd roepen ook, ik leek wel gek.
Hoe los je dat nou op.
Gewoon niet meer op terugkomen als je'm weer tegenkomt (grote kans want hij woont in de buurt) en "ha Klaas" zeggen?
Even snel laten merken dat je weet dat je de verkeerde naam hebt gebruikt vorige keer, maar hoe?
"Ha Klaas, noemde ik je toch vorige keer zomaar Jaap!"
"Jaap! Haha, Klaas bedoel ik natuurlijk!"
"Ik weet dat je Klaas heet hoor! Stom vorige keer!"
Ik repeteerde de mogelijkheden eindeloos en kon ze heel snel zeggen -- snel genoeg voor een elkaar passeren op de fiets. Ik ben ´m alleen nooit meer tegengekomen.

Wednesday, May 16, 2007

Een eigen hemel

Wat is nou de hemel?
Er bleken nogal wat verschillende voorstellingen van te bestaan.
Een plek waar vast wel een school was, maar waar je dan waarschijnlijk geen rekenles kreeg.
Of een plek waar heel veel was van juist datgene wat je heel leuk vond, zoals bijvoorbeeld paarden.
Of iets, iets, ja, hoe moet je het uitleggen, dat is toch heel persoonlijk en daar is niet echt een voorstelling van te maken, tja, hoe zal ik het beschrijven.
Met die hemel kon je alle kanten op, dat bleek maar weer.
En een fout antwoord bestaat niet.

Friday, May 11, 2007

Een spree met foeten

Hij keek naar mijn mond terwijl ik praatte en ik dacht dat ik misschien nog een sliertje van het een of ander tussen mijn tanden had. Maar toen zag ik de draadjes zijn oren binnenkruipen en begreep ik dat hij mij moest lezen. Ik begon duidelijker te articuleren. Hij vroeg de weg, maar al snel ging het over wat ik deed, wat ik gestudeerd had, zonder ruimte tussen de vragen, zodat ik geen tijd had om te zeggen dat ik eigenlijk dringend ergens heen moest. Al snel kon ik me trouwens niets dringenders voorstellen dan deze liplezende man te woord staan.
Mijn fantasie sloeg op hol en ik zag een eenzaam leven, een Schot met schilfers rond zijn neus en met een gehoorbeschadiging, alleen op vakantie -- ha fijn op vakantie. Maar hij had alleen maar de hele dag rondgedwaald in een koude stad, niemand die tijd had voor een dove Schot op leeftijd met schilfers.
Dus ik nam 'm mee naar huis.
Hij woont inmiddels alweer enige tijd in mijn keuken. De doedelzak die ik voor 'm kocht hangt ongebruikt aan de kapstok. Het lijkt het wel naar zijn zin te hebben. Hij is nog steeds even doof, maar met die schilfers gaat het al een stuk beter.

Wednesday, May 09, 2007

Irrigatie

Victoria nee! Niet doen!

Maar Victoria doet het wel. Ze gaat op een klein trapje staan dat haar nauwelijks kan dragen. Ze klimt er hijgend op om de hangplanten water te geven. De slaphangende geranium en nog een andere plant die wat bruinig overkomt. Die planten, die moeten water krijgen. Die mogen niet dood! Ze valt niet dit keer, en de planten slaken een zucht van verlichting.

Monday, May 07, 2007

Oneigenlijk

Vandaag zat ik te peinzen over het woord eigenlijk.
Je zegt iets -- maar daarna zeg je Eigenlijk bedoel ik.. en dan kan je bedoeling zomaar 100% zijn omgedraaid. Ik vind je wel leuk, maar eigenlijk vind ik je een kreng. Het is wat extreem maar het kan.
Of stel, je hebt een hele verhandeling gehouden en dan zeg je vervolgens: eigenlijk bedoel ik hiermee te zeggen dat... En dat komt de aap uit de mouw en dàn pas zeg je waar het je nou eigenlijk in je hele verhaal om te doen was. Waarom zou je die hele verhandeling dan niet gewoon laten zitten en meteen zeggen waar het om draait?
Het is zoveel efficiënter.
Niet om hete brij heendraaien, zeghetzeghetzeghet!
Maar als je plotseling tot inkeer bent gekomen en je verbaast over iets wat je altijd dacht of vond en nu ineens niet meer, dàn is het woord volledig gerechtvaardigd.

Bijvoorbeeld (verbaasd of verrast): Zo heb ik het eigenlijk nog nooit bekeken.

Dat voegt iets toe toch.

Gek woord eigenlijk, toch.

Tuesday, May 01, 2007

Onmogelijke verlangens

Nooit jarig zijn.
26 uur per dag mogen slapen.
Dingen zeker weten.
Overal talent voor hebben.
Met je kat kunnen praten.
Nooit hoeven slapen.
Een zelfreinigend huis.
Geen onmogelijke verlangens hebben.