Friday, June 29, 2007

Kaas

Het was een mooie hond, slank met een roodbruine vacht. Hij kreeg een plakje kaas van de kaasboer. En toen nog een. Hij leek nog meer te verwachten.
"Hij wil er nog een," zei ik.
Noem het een poging tot contact, een poging tot reactie op iets wat naast je gebeurt. Maar de eigenaar van de hond keek me argwanend aan. Waar bemoeide ik me mee en wat moest ik van haar hond?
Ik concentreerde me op mijn bestelling. De kaasboer woog precíes een pond af. "Dit is gewoon eng," zei ik grappend. Noem het een poging tot contact, een poging tot reactie op iets wat tegenover je gebeurt. Hij hoorde het maar reageerde niet. Maar dat was goed, geen argwaan.

Friday, June 22, 2007

Kledinghangers

De ontroering sloeg toe. Geen jonge kuikentjes of kleine katjes met nog dichtgeplakte oogjes die dicht opeen gepakt in een mandje lagen. Integendeel. Een klein oud vrouwtje met rode wangetjes stond tussen de kartonnen dozen. Het was net zes uur geweest, de winkels hadden hun afval buiten gezet. Ingespannen zocht ze de plastic kleerhangers een voor een uit. Er waren er heel wat, een paar dozen vol maar die waren niet allemaal even goed. Haar jas tot onder haar kin dichtgeknoopt, zo warm was het nou ook weer niet.
Van klerenhangers kun je er nooit genoeg hebben.
Zonde om weg te gooien ook.

Friday, June 15, 2007

Dak

Het gesprek tussen bezoeker van de supermarkt en de daklozenkrantverkoper ging over wat allemaal mee te nemen op vakantie. Toch wel een hele tas vol. Maar dat is logisch ook -- waar zou een dakloze z'n spullen moeten achterlaten. Hij moest alles wel meenemen. En dat paste heel goed in één tas. En ja, hij moest er hoognodig eens uit.
Stress is niet alleen voorbehouden aan mensen mét een dak boven hun hoofd.

Friday, June 08, 2007

Mindboggling

De drempel om digitaal met iemand contact te leggen is een stuk lager dan voor contact leggen in het werkelijke leven. Daar is vast wel een logische reden voor.
Ik had niets in mijn profiel op My Space staan. Geen foto, geen voorkeuren voor wat dan ook. Alleen mijn naam en waar ik woon. Toch had ik een vriend, zag ik, toen ik na maanden mijn webstek weer eens opzocht. Lang vergeten, maar ik had die stek ooit gecreëerd en zoals je je ook soms plotseling een plant herinnert die je al weken vergeten bent water te geven, zo dacht ik dus ook ineens weer eens aan die plek op internet waar ik ook woon.
Ik had een vriend zag ik!
Eén.
Tom.
Ik begreep werkelijk niet waar ik dat aan te danken had. Tom uit Santa Monica had iets gevonden in mij waardoor hij dacht dat ik een vriendin van hem zou kunnen zijn. Maar hoezo dan? Geen foto, geen tekst. Maar misschien had hij behoefte aan iemand zonder foto en zonder tekst. Ik werd nieuwsgierig naar die Tom en klikte op zijn foto. Toen zag ik dat Tom 138.456.200 vrienden had.
Ik heb Tom als vriend verwijderd.
Het is toch onmenselijk om meer dan honderd miljoen vrienden te hebben.
En ook heel angstaanjagend om er daar een van te zijn.

Monday, June 04, 2007

Pamper

De stofzuigerzak zag eruit als een volle pamper. Hij was ook een beetje warm. Het maakte de stofzuiger tot een levend wezen. Ik ontkoppelde de zuigslang en streek teder over de rug van het rode apparaat. Voorzichtig pakte ik het op en legde het onder een dekentje van dons.
De volgende ochtend werd het weer een ding toen ik de stekker in het stopcontact deed en de machine het op een zuigen zette. Daar was ie voor gemaakt! Een pamper maakt nog geen baby, dat zag ik nu ook wel.

Saturday, June 02, 2007

Waarschuwing

Op het Moleskine notebook stond: The legendary notebook of Hemingway, Picasso, Chatwin.
Verbazingwekkend dat de notitieboekjes met een dergelijke aanprijzing zo populair waren. Wie had er, met zo'n mededeling prominent vermeld op het omslag, nog zin om er wat voor notitie dan ook in op te tekenen? Boodschappenlijstjes, daar kon het zonder gêne voor gebruikt worden. Aan boodschappenlijstjes kun je je tenslotte geen buil vallen, dat zullen Hemingway, Picasso en Chatwin zeker beamen.