Friday, May 02, 2008

De beeldende kracht van een onderbroek

"Dat zeg ik!" zei ze telkens. En daarom noemde ik haar Gamma. Een onbegrijpelijke naam als je de reclame op tv nooit hebt gezien, want ze had twee linkerhanden. Maar bijnamen die je niet meteen kunt duiden zijn vaak de beste.
Zo was er ook ooit iemand die door bepaalde mensen in zijn kring SO werd genoemd. Zonder uitleg is dat onbegrijpelijk. Het was short voor Smerige Onderbroek -- en zo werd de veganist (ook dat was ie) genoemd omdat ie er altijd een beetje smoezelig uitzag.
Gek, dat het meteen veel leuker wordt als dat smoezelige dan doorgetrokken wordt naar het ondergoed en dat het dan ook onmiddelijk veel beeldender is. Zodra je het woord smerige onderbroek hoort zie je het niet alleen meteen voor je maar ruik je het ook al bijna. Geen enkel ander kledingstuk heeft in combinatie met smerig zo'n enorme beeldende kracht.
Stel, hij zou ST genoemd zijn -- Smerige Trui, want een dergelijk kledingstuk droeg ie regelmatig -- , dan levert dat toch een heel andere associatie op.
Van ST zou ik met gerust hart zijn fiets lenen, maar daar zou ik bij SO niet aan moeten denken.