Oneigenlijk

Vandaag zat ik te peinzen over het woord eigenlijk.
Je zegt iets -- maar daarna zeg je Eigenlijk bedoel ik.. en dan kan je bedoeling zomaar 100% zijn omgedraaid. Ik vind je wel leuk, maar eigenlijk vind ik je een kreng. Het is wat extreem maar het kan.
Of stel, je hebt een hele verhandeling gehouden en dan zeg je vervolgens: eigenlijk bedoel ik hiermee te zeggen dat... En dat komt de aap uit de mouw en dàn pas zeg je waar het je nou eigenlijk in je hele verhaal om te doen was. Waarom zou je die hele verhandeling dan niet gewoon laten zitten en meteen zeggen waar het om draait?
Het is zoveel efficiënter.
Niet om hete brij heendraaien, zeghetzeghetzeghet!
Maar als je plotseling tot inkeer bent gekomen en je verbaast over iets wat je altijd dacht of vond en nu ineens niet meer, dàn is het woord volledig gerechtvaardigd.

Bijvoorbeeld (verbaasd of verrast): Zo heb ik het eigenlijk nog nooit bekeken.

Dat voegt iets toe toch.

Gek woord eigenlijk, toch.