Nee, veel klandizie is er niet. De Chinese dokter staat meestal alleen in de winkel, in een witte jas, als een arts in een ziekenhuis. De winkel met de enorme grote ramen, waardoor altijd heel goed te zien is dat er niet veel aanloop is. Hij zit meestal op een hoge kruk achter de kassa informatie te bestuderen die opgeslagen is in een grote multomap. En dan kijkt ie af en toe achter zich, naar de hoge kast waarin waarschijnlijk allerlei Chinese kruiden staan opgetast, en pillen en drankjes. Regelrecht uit China. Zijn kennis lijdt niet bepaald onder het gebrek aan klanten.
Zorgwekkend is het toch wel. Een winkel zonder klanten blijft meestal niet lang bestaan. Maar met de berustende houding van de ware Taoïst zit hij er elke dag weer.
Gisteren waren er plotseling klanten. Een dikke Surinaamse vrouw en een oudere Surinaamse man. Rustig leek hij ze allerlei dingen aan te raden. Uit z´n hoofd, de multomap had hij niet nodig.
Misschien is dit het begin van een bloeiende praktijk.
Maar liever niet al te bloeiend.
