Karakteristieken

Je kunt moeilijk kwaad worden op iemand die zichzelf vervloekend uit de auto stapt. Zo'n wat oudere man die gewoon niet opgelet heeft en je helemaal niet zag terwijl je voorrang had. "Was u met uw gedachten ergens anders?" vroeg mijn passagier. "Ik dacht helemaal nergens aan" zei de automobilist met een angstige blik in zijn ogen. Waarna bleek dat ie zijn leesbril niet bij zich had en dus het schadeformulier niet in kon vullen. Zodat ik allerlei privé-informatie moest vragen omdat ik alles in moest vullen. Zodat ik ontdekte dat de auto niet op zijn naam stond maar op de naam van een vrouw. Een mevrouw met een dubbele naam -- die van haar man en haar meisjesnaam. Zodat ik er vervolgens vanuit ging dat die eerste naam dus ook de naam van de man was die in de auto zat maar dat was niet zo. Ze woonden wel op hetzelfde adres, dat wel. En hij was gelukkig all risk verzekerd. Maar ik wist opeens wel heel erg veel van de man.
Hij moest blazen van de politie terwijl ik dat niet hoefde. Maar ik kreeg twee keer naar mijn hoofd dat ik typisch vrouwelijk gedrag vertoonde -- toen ik het merk auto niet wist waarin ik reed en naar aanleiding van de tekening die ik van het ongeluk had gemaakt. Ik had het andersom getekend als ik een man was geweest. Zei die agent tenminste. Ik ging er niet op in want begreep het niet. Ik had aan de man kunnen vragen of ie misschien wist wie Disgrace had geschreven. Dat had ie misschien niet geweten en dan had ik kunnen zeggen dat dat wel heel typerend was voor een agent in een dorp in Brabant. Dan had ik hem in een karakteristiek kunnen proppen die ook maar een vooroordeel is.
Maar ik deed het niet.
Ik gaf Frans, want zo heette de automobilist die ongetrouwd samenwoonde met een mevrouw met een dubbele achternaam met een auto op haar naam, een hand en vroeg of ie voorzichtig zou rijden.