Sunday, January 28, 2007

Bibliotheek

"Dan mag je wel een hele bibliotheek meenemen." Dat zei een vriendinnetje van zijn zus toen ik had gezegd dat ik mee zou gaan voor een korte vakantie.
Ik had er geen acht op geslagen, ik was gewoon meegegaan met de broer van een aangetrouwde tante, naar Frankrijk, naar de boerderij die hij daar runde. De vervallen ferme met de traditionele court stond in een landelijke omgeving vlak bij een dorp. De verbouwing was al jaren bezig maar nog niet voltooid. Die voltooiing was voorlopig ook nog niet in zicht.
Niet alleen was het overal een bende met veel stof, modder en spinnewebben, het was er ook erg koud. Maar een kachel was alleen in de keuken aanwezig. Of kachel -- het was een enorme oven-fornuiscombinatie die als warmtebron fungeerde.
Het runnen van de boerderij leek mij een groot woord voor waar mijn aangetrouwde oom zich mee bezighield. Enige lijn kon ik niet ontdekken in zijn werkzaamheden. Hij was onhandig, alsof ie alles voor de eerste keer deed, en in een schuurtje zag ik bakken vol met beschimmelde bloembollen -- een famielid had ze jaren geleden geschonken. "Misschien doet het wat in Frankrijk, kun je ze verhandelen." Maar ze lagen daar vergeten en geenszins meer verhandelbaar te verrotten. Die onhandigheid met klusjes liep bijna fataal af, die keer dat ie met de 'bull' het land ging ploegen. De bull was een klein tractortje met een ploeg erachter. Het heuvelachtige land was met dit kleine ding te berijden en door de hoogtelijnen te volgen kon je zo de harde aarde omploegen. Maar dat van die hoogtelijnen wist hij denk ik niet, tenminste -- dat vermoed ik want anders zou die bull niet omgeslagen zijn. Lijkwit kwam ie 's middags in zijn smerige overall het huis binnen. Trillend kwam hij bij een kopje thee weer tot zichzelf. De bull werd niet meer aangeraakt, in ieder geval niet in de twee weken dat ik er was.
Er was niets te beleven, daar had dat vriendinnetje van zijn zus wel gelijk in gehad, maar er gebeurde gelukkig genoeg.