Niet alleen in de dierentuin vind je beesten. Ze lijken zich in de hele stad te verschuilen. Je kunt ze horen, niet zien.
Ergens in de stad is een grote bouwput, midden op een verkeersknooppunt. De weg was min of meer opgebroken en fietsers wrongen zich langs een omhekt gat dat vroeger de weg uitmaakte. Het was al donker maar de bouwput was goed verlicht. Een stampend geluid kwam uit het gat, en een soort geknor -- een diep en vochtig geknor. Via een dikke slang werd water uit het gat afgevoerd. Dat vreemde holle geknor, je zou zweren dat zich hier een levend wezen verborg dat per ongeluk in dat gat gevallen was en er nu niet meer uit kon. Geef 'm wat aardappelschillen, een restje McDonald's, het arme beest.
En zo zijn er de walvissen. Ze praten met elkaar, het gefluit van de wind langs hijskranen of in viaducten zorgt ervoor dat overal om ons heen hele scholen walvissen zwemmen die elkaar van alles te melden hebben.
Natuurlijk, het is maar inbeelding.
Zelfs in de dierentuin zijn geen walvissen te vinden.
