Monday, January 08, 2007

Nieuw taboe

Het lijkt een verdienste om zo weinig mogelijk te slapen.
"Slapen doe ik wel als ik dood ben" zeggen mensen, waarbij het genot van slapen volledig onderschat wordt. Eigenlijk is het meer het genot van wakker worden. En niet na een nacht van vier uur -- sommige mensen trots: "vier uur per nacht is echt meer dan genoeg hoor, anders word ik doodmoe wakker" -- maar na een echte nacht van minstens zeven uur.
Hoe langer de dag, des te meer schijn je te genieten.
Niemand lijkt het erg te vinden dat je dan zoveel dromen mist.
En dagdromen is dan natuurlijk weer uit den boze want zonde van je dag.